دانلود اقدام پژوهی چگونه توانستم دانش آموزان متوسطه (دوره اول) را به درس قرآن علاقه مند کنم؟
فرمت فایل word و قابل ویرایش
تعداد صفحات 25
قیمت 3000 تومان
قسمتی از مجموعه
چکیده
در آموزش قرآن کریم، در هر مرحلهای، اعم از آموزش روخوانی و روانخوانی یا مفاهیم و مانند آن، باید سعی شود که علاقه دانش‌آموزان نسبت به درس و کلاس افزایش یابد و شور و شوقی برای این کار در آنها به وجود آید.این اشتیاق با راههایی که معلم در کلاس پیش میگیرد و روشهایی که به اجرا درمیآورد، باید زیادتر شود و تا پایان درس و کلاس باقی بماند.برای این کار، علاوه بر روشها و مهارتهایی که در کتابهای روشها، فنون و مهارتهای تدریس نوشته شده است، گاه تجربههای یک معلم هم میتواند برای معلمان و دبیران دیگر کارساز و مشکلگشا باشد که در حد امکانات و توان، در کلاس خود آنها را اجرا کنند. اینجانب در اقدام پژوهی حاضر تصمیم بر این گرفته ام که دانش آموزان را به روخوانی و مباحث قرآنی علاقه مند سازم. امید است که پژوهش مذکور در جهت پیشبرد اهداف فرهنگی مذهبی آموزش و پرورش بتواند ثمر بخش باشد.
مقدمه
در هنگام پرداختن به مباحث قرآنی، شایسته است که ابتدا بدانیم ، خود قرآن درباره خود چه می گوید؟ و یا خویشتن را چگونه معرفی می کند؟ از این رو، اولین نکته ای که قرآن در این زمینه بدان اشاره می نماید آن است که ، این کلمات و عبارات سخن خداست. نکته دوم آن که ، قرآن وظیفه خود را هدایت انسان ها و بیرون آوردن آنها از تاریکی ها به سوی نور می داند. (مطهری ، 1371 : 33) آن جا که به صراحت می فرماید : « این قرآن کتابی است که ما به تو فرستادیم تا مردم را به امر خدا از تاریکی ها به سوی نور رهنمون شوی.» (سوره ابراهیم/ 1) بر این اساس ، آشنایی با قرآن نه تنها آشنایی با کلام خداست، که این آشنایی ، شاهراه رهایی از تاریکی جهت رسیدن به نور و روشنایی ست. حال چنانچه طلیعه آشنایی افراد با این کتاب آسمانی و ایجاد علاقه مندی به آن ، از همان دوران تحصیل همراه باشد ، پیدایش صفات عالیه در انسان ، بسیار سریع تر روی داده و دوام و بقای آن نیز در روش و منش آنان بیش تر و پایدار تر خواهد بود. زیرا به فرموده ی حضرت علی(ع) ، یادگیری علم و دانش [ به ویژه علوم قرآنی ] در دوران کودکی ، هم چون ایجاد نقش بر روی سنگ است. (حیدری ابهری ،1387 : 40) با توجه به مطالب یاد شده ، آشکار می گردد که نقش و جایگاه درس قرآن در تربیت دانش آموزان ، به چه میزان دارای اهمیت است. اما سؤال مهمی که مطرح می باشد آن است که، چرا در برخی از مدارس ، دانش‌آموزان به درس قرآن بسیار علاقه مندند ! اما در برخی دیگر از مدارس ، چنین علاقه ای از خود نشان نمی دهند ؟ چرا در بعضی از آموزشگاه ها معلمان و مربیان در تدریس قرآن به دانش‌آموزان موفق اند؟ اما در بعضی دیگر از آموزشگاه ها، موفقیت چندانی در این زمینه مشاهده نمی شود؟ به راستی دلیل این موفقیت ها و ناکامی ها چیست؟ و عوامل آن کدامند؟ به گواه برخی از پژوهشگران ، هم چون بنی حسن (1385) که در تحقیقی ضمن بررسی علل مهجوریت قرآن در بعضی از مدارس قم ، به این واقعیت تلخ اشاره دارد که هنوز، معلّمان در خصوص استفاده از روش های گوناگون به ویژه جنبه های هنری در آموزش قرآن، مهارت کافی را ندارند! هنوز در مدارس ، منابع مالی کافی به تهیه وسایل آموزشی و کمک آموزشی درس قرآن، اختصاص داده نمی شود! هنوز به آموزش قرآن ، توجه کافی نمی شود! هنوز هماهنگی لازم با خانواده ها در خصوص درس قرآن دانش‌آموزان صورت نمی گیرد و یا آموزش کافی در این زمینه به آنان داده نمی شود ! و هنوز از سوی مدیران و مسئولان در خصوص درس قرآن ، نظارت و پشتیبانی لازم صورت نمی گیرد! (مجموعه مقالات منتخب فرهنگیان بسیجی ، 1386 : 91).