دانلود اقدام پژوهی چگونه توانستم مشکلات روانخوانی دانش آموز دیر آموزم را برطرف نمایم ؟
فرمت فایل word و قابل ویرایش
تعداد صفحات 36
قیمت 2000 تومان
قسمتی از مجموعه
مقدمه:
دانش
آموزان دیرآموز در مقایسه با کودکان عادی دارای رفتارهای سازشی ضعیف تر و
قابلیت یادگیری کمتری هستند. این گروه به سبب رشد کم ذهنی قادر به فراگیری
مطالب و حل مسایل در سطح افراد عادی و همسن و سال خود نیستند. در میان گروه
های عقب مانده ذهنی دیرآموزان بالا ترین درجه رشد ذهنی را دارند و در عین
حال بزرگ ترین گروه از گروه های عقب مانده ذهنی را تشکیل می دهند و بهره
هوشی آنان حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد است و درصد قابل توجه ای از جمعیت دانشآموزان
مدرسه رو که معمولا نمی توانند در تحصیل و یادگیری مطالب همگام با سایر
همکلا سان خود پیش بروند از این گروهند. دیرآموزان ۱۰ تا ۱۴ درصد از جامعه
دانش آموزی را شامل می شوند. بعضی مولفان ویژگی های شناختی دانشآموزان
دیرآموز را چنین ذکر کرده اند.
ویژگی های شناختی دانشآموزان دیرآموز
- در درک مفاهیم یادگیری مطالب، کندتر از متوسط شاگردان کلا س هستند
- در تشخیص روابط پیچیده ضعیف اند
- از درک مفاهیم انتزاعی عاجزند
- برای یادگیری مطالب درسی به تمرین بیشتری نیاز دارند
- دامنه معلومات عمومی آنان نسبت به همسالا ن خود محدودتر است
- نسبت به همسالا ن خود خزانه لغات محدودتری دارند و از دستور زبان ساده ای که ویژه دانشآموزان کوچک تر است استفاده می کنند
- در خواندن و فهمیدن کتاب های درسی با مشکل مواجهه اند
- در انجام تکالیف درسی معمولا دو تا سه سال از همسالا ن خود عقب ترند.
آموزش کودکان دیرآموز: یکپارچه سازی یا جداسازی
آن
چه در مورد این دسته از دانشآموزان مشهود است این است که برخلا ف کودکان
باهوش تر خودآموزی ضمنی و اتفاقی چندانی ندارند و در امر فراگیری خودکار
نیستند.
معمولا این کودکان در خواندن خیلی ضعیف اند و به تدریج از هم
ردیفان تواناتر خود عقب و عقب تر می مانند. اینان هر چه به سطح آموزشی
بالا تری ارتقا یابند مدارس را برای تنظیم برنامه های درسی معمولی و تطبیق
آن با یادگیری کند خود پیش از پیش با مشکل روبه رو می سازند. دکتر آفرند
ویژگی بارز این دانشآموزان دیرآموز را چنین بیان کرده که: دیر میآموزند و
زود فراموش می کنند.
مولفان دیگر نیز تاکید کرده اند که دانشآموزان
دیرآموز در پایین ترین حد دامنه هوشی کودکان عادی قرار دارند و نباید آنان
را عقب مانده ذهنی تلقی کرد.
با توجه به ویژگی های دانش آموزان
دیرآموز متخصصان تعلیم و تربیت عادی و استثنایی عموما بر این باورند که چون
این قبیل دانش آموزان از نظر رشد ذهنی تفاوت کمی با دانش آموزان عادی
دارند بهتر است در مدارس عادی و همراه سایر همسالان خود تحصیل کنند. این
تفکر که یکپارچه سازی نام دارد به معنای همگام و همزمان کردن فرآیند تعلیم و
تربیت کودکانی با نیازهای ویژه در مدارس عمومی به طور پاره وقت یا تمام
وقت است. حمایت از روش یکپارچه سازی مبتنی بر این باور است که افرادی که
معلولیت یا هرگونه مشکلات یادگیری دارند همانند افراد عادی با حداکثر توان
بالقوه خود از فرصت ها و امکانات برابر برای خودشکوفایی بهره مند شوند
تحقیقات حاکی از آن است که دانش آموزان پیش دبستانی مبتلا به ناتوانایی،
رفتارهای مثبت همسالان توانای خود را الگو قرار می دهند و بسیاری از دانش
آموزان پیش دبستانی ناتوان در صورتی که با همسالان عادی خود ادغام شوند به
بازی سازنده تری می پردازند.
تحلیل یازده مطالعه که طی سال های ۸۴ -
۱۹۷۵ انجام شده نشان داده اند که دانش آموزان مبتلا به ناتوانایی در موقعیت
یکپارچه و در مقایسه با موقعیت های جدا به سطح بالاتری از مهارت های
تحصیلی نایل می شوند بسیاری از برنامه های تابع اصل جداسازی کودکان که در
گذشته اجرا شده به زیان ناتوانان بوده است نتایج پژوهش های زیادی نشان می
دهد که دوره های تربیتی جدا برای دانش آموزان ناتوان به طور نسبی ثمربخش
نبوده است. البته نتایج بعضی پژوهش ها نیز حاکی از آن است که گاه کنار آمدن
با برنامه های نسبتا سنگین و فشرده که در موقعیت های یکپارچه برای کودکان
ناتوان وجود دارد، برای آنان مشکل است و این کودکان مهارت های اجتماعی لازم
را برای کنار آمدن با موقعیت های یکپارچه ندارند. به هر حال برای رفع
تناقضات ذکر شده راهبرد یکپارچه سازی از طریق دائر نمودن کلاس های ضمیمه
درون مدارس عادی و مختص دانش آموزان دیرآموز قضایی تحصیلی در مدارس ایجاد
می کند که در عین ایجاد نقاط قوت مربوط به روش یکپارچه سازی نقائص و ضعف
های ناشی از ادغام صددرصد دانش آموزان را نیز کم رنگ و تعدیل نماید.
بیان مسئله
طبق
تعاریف به عمل آمده «دانش آموز دیرآموز مرزی، فردی است که از نظر هوشی
براساس منحنی نرمال، در حد فاصل یک تا دو انحراف معیار پائین تر از میانگین
بوده و از نظر یادگیری مهارتهای تحصیلی ، کندتر از همسالان دارای هوش
متوسط عمل می کند و فاقد اشکالات اساسی در رفتارها ی انطباقی است» )هوسپیان
و تات ، 1379). منظور از دانش آموز عقب مانده مرزی در این مقاله ، دانش
آموزانی هستند که توسط واحد سنجش و ارزیابی سازمان آموزش وپرورش کودکان
استثنایی کشور به عنوان مرزی تشخیص داده شده ا ند و بهره هوشی این افراد به
زعم راهنمای آماری تشخیص بیماریهای روانی ویراست چهارم (2000)، در حدود 71
تا 84 تعیین گردیده و تفاوت عمده و اصلی آن ها با گروه های دیگر کودکان
عقب مانده ذهنی در این است که آن ها توانایی تحصیل در کنار دانش آموزان
دیگر و در مدارس عادی را دارا هستند (بنی جمالی و احدی ، 1370).
ویژگی
بارز کودکان دیرآموز مرزی این است که دیر می آموزند و زود فراموش می کنند.
در واقع کودکان دیرآموز به دلیل این که توانایی آموختن مواد درسی را کندتر
و با صرف وقت بیشتری در کلاس های معمولی دارند در مقایسه با سایر گروه های
عقب مانده ذهنی و براساس تعریف نوین عقب ماندگی ذهنی شاید به آن ها عقب
مانده ذهنی نمی توان گفت و در واقع بیشتر آن ها نیاز ویژه به توجه خاص و
شکیبایی مربیان دارند .در سنین بزرگسالی افراد دیرآموز توانایی سازگاری با
محیط را دا رند و قادرند از یک زندگی مستقل برخوردار شوند (افروز، 1381).
یافته های پژوهشی وتجارب عملی در ارزیابی و شناسایی دانش آموزان دیرآموزنشان می دهد این دانش آموزان در دو طیف عمده قرار دارند :
1-
دانش آموزانی که به علت محدودیت های محیطی (خانوادگی،فرهنگی،اجتماعی)
دچارمحدودیتهای شناختی گردیده که این محدودیت درنتایج آزمون هوش بارز
ودرنهایت به عنوان دانش آموزان دیرآموزتشخیص داده می شوند. این گروه از
دانش آموزان با قرار گرفتن درمحیط مطلوب آموزشی وجبران محدودیت های اولیه
می توانند درارزیابیهای بعدی به احتمال زیاد در طبقه متوسط قراربگیرند.
2-دانش
آموزانی که علیرغم داشتن امکانات محیطی مطلوب واحیاناً استفاده از
امکاناتی چون مهد کودک و طی دوره آمادگی، دیرآموز تشخیص داده می شوندکه در
این موارد عملکرد تحصیلی کودک با نتیجه آزمون هوشی همخوانی خواهد داشت
جهت دانلود کلیک کنید